Publikacja zawiera skoroszyty w formacie MS Excel, w których zaprezentowano dane z różnych dziedzin. Nazwy arkuszy odpowiadają zakresom terytorialnym oraz rodzajowi danych, np.:

• Liczby bezwzględne oznacza: województwo mazowieckie, liczby bezwzględne,
• Wskaźniki oznacza: województwo mazowieckie, wskaźniki,
• WOF Liczby bezwzględne oznacza: Warszawski Obszar Funkcjonalny, liczby bezwzględne.
• WOF Wskaźniki oznacza: Warszawski Obszar Funkcjonalny, wskaźniki.

Wyjątek stanowi arkusz „Uzupełniające dane dla powiatów”, w którym zawarto zarówno dane w liczbach bezwzględnych, jak i wskaźniki.
Pełna nazwa działu i typu danych znajduje się w pierwszym wierszu arkusza.

Dane prezentuje się zgodnie z Zarządzeniem wewnętrznym nr 22 Prezesa GUS z dnia 24 sierpnia 2017 r. w sprawie wprowadzenia Systemu Kodowania Jednostek Terytorialnych i Statystycznych. System KTS to przyjęty na potrzeby baz danych i systemów informatycznych statystyki publicznej jednolity wykaz kodów i nazw jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa oraz jednostek terytorialnych do celów statystycznych (klasyfikacja NUTS). Poziomy terytorialne systemu KTS obejmują: poziom KTS 0 – Polska; poziom KTS 1 – makroregiony (czyli jednostki NUTS 1); poziom KTS 2 – województwa; poziom KTS 3 – regiony (czyli jednostki NUTS 2); poziom KTS 4 – podregiony (czyli jednostki NUTS 3); poziom KTS 5 – powiaty; poziom KTS 6 – gminy.

W arkuszach zastosowano pięć poziomów agregacji danych. Do wyświetlania lub ukrywania poziomów szczegółowości prezentacji danych służą symbole:1, 2, 3, 4, 5, +, –. Aby wyświetlić wiersze danego poziomu, wystarczy kliknąć jego odpowiedni numer:

poziom 1 – umożliwia prezentację danych dla Polski, makroregionu województwo mazowieckie i województwa mazowieckiego,
poziom 2 – umożliwia prezentację danych z poziomu 1 oraz dla szczebla regionalnego,
poziom 3 – umożliwia prezentację danych z poziomu 1 i 2 oraz dla szczebla podregionalnego,
poziom 4 – umożliwia prezentację danych z poziomu 1, 2 i 3 oraz dla szczebla powiatowego,
poziom 5 – umożliwia prezentację danych z poziomu 1, 2, 3 i 4 oraz dla szczebla gminnego.

Kliknięcie na symbol + lub – daje możliwość odpowiednio wyświetlenia lub ukrycia wierszy w ramach poszczególnych poziomów.

Szybki wybór konkretnej jednostki terytorialnej umożliwia zamieszczona Wyszukiwarka; wybór jednostki należy zaakceptować przyciskiem „Szukaj”. Jeżeli wpisany ciąg znaków odpowiada kilku jednostkom (liczba wyników > 1), wówczas uaktywnia się przycisk „Następny wynik”.

Dane zaprezentowano w każdorazowym podziale administracyjnym kraju. Podkreślenie oraz wyróżnienie czcionką niebieską zapisów:

• w główce tabeli – oznacza, że zamieszczono dodatkowe wyjaśnienia,
• w boczku tabeli – oznacza, że uległy modyfikacji elementy systematyki terytorialnej jednostki.

Objaśnienia znaków umownych

Kreska (–)	–	oznacza, że zjawisko nie wystąpiło.
Zero: (0)	–	zjawisko istniało w wielkości mniejszej od 0,5;
(0,0)	–	zjawisko istniało w wielkości mniejszej od 0,05.
Kropka ( . )	–	oznacza: brak informacji, konieczność zachowania tajemnicy statystycznej lub że wypełnienie pozycji jest niemożliwe albo niecelowe.
"W tym"	–	oznacza, że nie podaje się wszystkich składników sumy.

Skróty

tys.	= tysiąc		ha	= hektar
zł	= złoty		km2	= kilometr kwadratowy
szt.	= sztuka		m3	= metr sześcienny
wol.	= wolumin		dam3	= dekametr sześcienny
kg	= kilogram		kWh	= kilowatogodzina
t	= tona		gm. m-w.	= gmina miejsko-wiejska
km	= kilometr		gm. w.	= gmina wiejska
m2	= metr kwadratowy		gm. m.	= gmina miejska
			m.st.	= miasto stołeczne

W niniejszej publikacji jako narzędzie prezentacji danych statystycznych wykorzystano skoroszyt MS Excel, który zawiera informacje w postaci liczb bezwzględnych (absolutnych) i względnych (wskaźników).

Statystyka najczęściej i najpowszechniej wykorzystuje liczby do opisu badanych zbiorowości lub zjawisk. Opis może mieć na celu przedstawienie liczebności (wielkości), struktury bądź też dynamiki zbiorowości lub zjawisk.

Do zbiorczych charakterystyk liczbowych zbiorowości statystycznej należą wskaźniki.

Wskaźnik to iloraz dwóch wielkości odpowiadających częściom składowym danej zbiorowości lub reprezentujących cechy dwóch różnych zbiorowości, lub dotyczących tej samej zbiorowości, ale w różnych okresach lub momentach.

Rozróżniamy trzy najważniejsze rodzaje wskaźników:

• wskaźniki struktury,
• wskaźniki natężenia,
• wskaźniki dynamiki.

Wskaźniki struktury zwane także liczbami strukturalnymi określają stosunek pewnej wielkości dotyczącej części zbiorowości statystycznej do tejże wielkości dotyczącej całej zbiorowości.

Wskaźnik lub miarę natężenia określa stosunek wielkości charakteryzujących dwie różne zbiorowości bądź zjawiska statystyczne powiązane ze sobą w pewien przyczynowy lub logiczny sposób.

Wskaźniki dynamiki wyrażają stosunek między liczbami charakteryzującymi pewną wielkość w dwóch różnych okresach lub momentach czasu. Służą do badania szeregów dynamicznych, a więc zmian, które zachodzą w zbiorowościach statystycznych w ciągu pewnego czasu.

Istnieją dwie podstawowe miary dynamiki zbiorowości statystycznej: przyrost absolutny i przyrost względny.

Przyrost absolutny to różnica między wartościami zmiennej w następujących po sobie okresach (np. w następujących po sobie latach, miesiącach lub dniach).

Przyrost względny to stosunek przyrostu absolutnego do wartości zmiennej z poprzedniego okresu. Jeśli ten przyrost względny pomnożymy przez 100, to otrzymamy przyrost procentowy.

Przyrost absolutny i przyrost względny mogą przybierać wartości dodatnie, ujemne, względnie mogą być równe zero.

Najczęściej stosowaną miarą dynamiki są indeksy. Indeksem jest stosunek wartości zmiennej z różnych okresów do wartości tej samej zmiennej z oznaczonego okresu porównawczego.

Liczby względne obliczono z reguły na podstawie danych bezwzględnych wyrażonych z większą dokładnością niż podano w arkuszach.

Przy przeliczaniu na 1 mieszkańca (1000 ludności itp.) danych według stanu w końcu roku (np. pracujący, księgozbiór bibliotek publicznych) przyjęto liczbę ludności według stanu w dniu 31 grudnia, a przy przeliczaniu danych charakteryzujących wielkość zjawiska w ciągu roku (np. ruch naturalny ludności, mieszkania oddane do użytkowania) – według stanu w dniu 30 czerwca.

Zastosowanie automatycznych zaokrągleń w niektórych przypadkach mogło spowodować drobne rozbieżności w sumowaniu danych na wyższych poziomach agregacji.

Metody obliczania wskaźników zamieszczonych w publikacji.